ગણિતના વિષયનો અભ્યાસક્રમ સમય-સમય પર આ વિષયની વૃદ્ધિ અને સમાજના ઉભરતી જરૂરિયાતો અનુસાર બદલાતો આવ્યો છે. હાલના સુધારેલા અભ્યાસક્રમોની રચના રાષ્ટ્રીય અભ્યાસક્રમ ફ્રેમવર્ક 2005 ના અનુસાર કરવામાં આવી છે અને ગણિતના અધ્યાપન વિષય પરના ફોકસ ગ્રુપમાં આપવામાં આવેલ માર્ગદર્શિકા મુજબ જે તમામ વર્ગની વિદ્યાર્થીઓની જરૂરિયાતોને પહોંચી વળવા છે. વાસ્તવિક જીવનની સમસ્યાઓ અને અન્ય વિષયોના વિષયોને શિક્ષક સાથે જોડવા માટે શિક્ષકને પ્રોત્સાહિત કરવા માટે, વિવિધ ખ્યાલોના ઉપયોગ પર વધુ ભાર મૂકવામાં આવ્યો છે.

માધ્યમિક તબક્કે અભ્યાસક્રમ મુખ્યત્વે રોજિંદી જીવનની સમસ્યાઓ હલ કરવામાં અને આ વિષયનો અલગ શિસ્ત તરીકે અભ્યાસ કરવા માટે ગણિતની નોકરી કરવાની વિદ્યાર્થીઓની ક્ષમતા વધારવાનો છે. એવી અપેક્ષા રાખવામાં આવે છે કે વિદ્યાર્થીઓએ બીજગણિત પદ્ધતિઓનો ઉપયોગ કરીને સમસ્યાઓ હલ કરવાની ક્ષમતા પ્રાપ્ત કરવી જોઈએ અને ઉચાઇ અને અંતરની સમસ્યાઓ હલ કરવા માટે સરળ ત્રિકોણમિતિના નિયમને લાગુ કરવું જોઈએ. સંખ્યાઓ અને ભૂમિતિના સ્વરૂપો સાથે પ્રયોગો કરવા, પૂર્વધારણાઓ ઘડવી અને આને વધુ અવલોકનો સાથે ચકાસીને આ તબક્કે ગણિતશાસ્ત્રના અધ્યયનનો અંતર્ગત ભાગ રચે છે. સૂચિત અભ્યાસક્રમમાં નંબર સિસ્ટમ, બીજગણિત, ભૂમિતિ, ત્રિકોણમિતિ, મેન્સ્યુરેશન, આંકડા, આલેખ અને સંકલન ભૂમિતિ વગેરેનો અભ્યાસ શામેલ છે.

ગણિતશાસ્ત્રનું અધ્યયન તે પ્રવૃત્તિઓ દ્વારા થવું જોઈએ જેમાં કોંક્રિટ સામગ્રી, નમૂનાઓ, દાખલાઓ, ચાર્ટ્સ, ચિત્રો, પોસ્ટરો, રમતો, કોયડાઓ અને પ્રયોગોનો ઉપયોગ શામેલ હોઈ શકે.